Getuigenis van de oud-studentensecretaris van de Dienst Studentenactiviteiten aan de UGent

Dag lezer! Voor degenen die mij niet kennen: ik ben Michiel en heb 10 jaar lang aan onze Universiteit gestudeerd. Ik hoor je al denken: amai, wat een brakker lol! But joke’s on you, want ik heb 10 jaar op modeltraject gezeten, door maar liefst 3 opleidingen te doen.

Mijn eerste, Archeologie, heb ik na één jaar voor gezien gehouden. Na een stage waar ik 10 uur per dag moest schoppen had ik snel door dat ik toch iets anders ambieerde. Desalniettemin was ik wel gedoopt bij de richtingsspecifieke studentenvereniging Kunsthistorische Kring. In mijn tweede jaar begon ik met Taal- en Letterkunde, maar kon mijn OG vereniging niet missen. Om de banden te behouden, ben ik in het praesidium gegaan en heb daar 3 jaar gezeten. Mijn eerste functie was reispraeses, waarvoor ik zowel een skivakantie in Oostenrijk, culturele reis in Schotland (hallo Loch Lomond) en meerdere daguitstappen organiseerde. Daarna heb ik twee functies van het Dagelijks Bestuur uitgevoerd: één jaar vice-praeses met mijn beste vriendin als praeses en ten slotte penningmeester om uit te bollen. Ondertussen zat mijn opleiding er bijna op, na mijn derde jaar praesidium zat ik in mijn master en besloot ik om een jaartje niets te doen (lees: wel alle activiteiten doen, zonder zelf iets te moeten organiseren).

Wanneer ik klaar was met taal- en letterkunde was ik nog niet voldaan en was ik vooral nog niet klaar voor het werkleven. Ik besloot mijn kar 180° te draaien en opnieuw te beginnen studeren: Bio-ingenieurswetenschappen deze keer. Omdat ik wist dat het een uitdaging ging worden, besloot ik om in mijn eerste jaar geen engagementen op te nemen en te focussen op mijn studies. Amai, wat een vreselijk jaar! Ik miste het studentenengagement enorm en omdat ik eens iets nieuws wilde proberen, ben ik in het bestuur van mijn facultaire studentenraad gegaan. Daarnaast ging ik ook een engagement aan bij een cultureel project genaamd Cultour. Eerst als vrijwillig medewerker, daarna als voorzitter. Die dingen waren op een andere manier uitdagend en leerrijk, maar ik miste toch de studentenverenigingen. Vandaar dat ik mijn laatste twee jaar aan de unief heb gecombineerd met mijn zotste engagement: Studentensecretaris. Dit tweejarig mandaat bracht me in contact met alle 120 studentenverenigingen die UGent rijk is. Ik heb tijdens dat mandaat enorm veel mensen leren kennen (als je het GSM-nummer van de rector wil, hmu xx) en de zotste dingen mogen doen!

Tijdens mijn tien jaar en meerdere engagementen was er één constante: de jeugd van tegenwoordig wil werken. Studentenverenigingen worden typisch aanzien als een bende zwijnen dat weinig doet behalve drinken. Ik geef toe dat ik daar schuldig aan ben geweest, maar ondanks de katers stond het voltallige praesidium altijd klaar voor haar medestudenten. Of het nu gaat om een facultaire, streekgebonden of politieke vereniging: het uitvoeren van een vrijwillig bestuursmandaat bovenop de al uitdagende taken van universitaire studies vind ik memorabel. Als praesidiumlid is het je tweede natuur om dingen te organiseren, anderen te helpen of je faculteit ondersteunen en dat zijn vaardigheden die je als student je hele leven met je meedraagt.

Als je de keuze maakt om in een bestuur te stappen, stap je eigenlijk in het ongewisse. Je kan ergens wel verwachten wat je takenpakket is, maar uiteindelijk besef je pas echt wat het inhoudt wanneer het academiejaar bijna voorbij is. Dat vergt dapperheid en toewijding, maar geeft ook heel veel voldoening als je ziet dat gelijkgestemden sterke en langdurige vriendschappen vormen en jij mee aan de basis van dat proces ligt. De afgelopen tien jaar heb ik heel wat mensen persoonlijk zien ontwikkelen, mezelf inclusief. Ik kwam in Gent toe als een stille, schuchtere jongen en ben ontpopt tot een sociale, zelfzekere man.

Ik ben enorm dankbaar voor de afgelopen jaren en wil als slot van deze tekst graag onze Alma Mater bedanken. De UGent luistert naar haat studenten en ik wil graag iedereen uitnodigen om daar gebruik van te maken. Vul je vakfeedback in, ga naar sessies over je opleiding, maar ook over het sociaal beleid van de unief. Ieders stem geldt en jouw mening kan de toekomst van duizenden andere studenten beïnvloeden. Wees niet bang om uit de maat te lopen, wees vooral jezelf. En bovenal: vergeet niet om van je studententijd te genieten!